Όσοι ασχολούνται με το Linux γνωρίζουν ότι τα αρχεία έχουν δικαιώματα που καθορίζουν τι ενέργειες (ανάγνωση, εγγραφή και εκτέλεση) μπορεί να κάνει ο χρήστης, το group και όλοι οι άλλοι. Πόσοι όμως γνωρίζουν ότι πέρα από αυτά τα βασικά δικαιώματα υπάρχουν και άλλες παράμετροι που μπορούμε να ορίσουμε σε ένα αρχείο και καθορίζουν ποιες ενέργειες μπορούν να εκτελεστούν σε αυτό το αρχείο και ποιες όχι.
Continue reading «Linux file attributes»
Σε αυτό το άρθρο θα δούμε τρεις διαφορετικούς τρόπους δημιουργίας dummy files στο Linux. Τα dummy files μπορούν να χρησιμοποιηθoύν σε διάφορες περιπτώσεις όπως η δημιουργία swap files, η δημιουργία εικονικών σκληρών δίσκων για virtual machines και σε πολλές άλλες περιπτώσεις όπου για κάποιο λόγο χρειαζόμαστε ένα (συνήθως μεγάλο) αρχείο για δοκιμές.
Το /boot directory περιέχει αρχεία που δεν χρησιμοποιούνται από το λειτουργικό σύστημα αλλά από τον boot loader αυτού. Συνήθως μέσα σε αυτό θα βρείτε τα αρχεία του ίδιου του bootloader (/boot/grub/* στην ποιο σύνηθες περίπτωση του Grub boot loader), τον πυρήνα του λειτουργικού συστήματος (/boot/vmlinuz*) και τα αντίστοιχα αρχεία initrd ή initramfs. Αν και σήμερα (UEFI εποχή) το directory /boot δεν είναι απαραίτητο να βρίσκετε σε ξεχωριστό patition υπάρχουν αρκετοί λόγοι που συναινούν στο να κινηθούμε προς την δημιουργία dedicated partition όταν επιλέγουμε το partitioning scheme του συστήματος μας.
Μετά από αποχή μερικών μηνών είπα να επιστρέψω σήμερα με ένα άρθρο που ήθελα να μοιραστώ μαζί σας εδώ και λίγο καιρό. Συγκεκριμένα είχε προκύψει η ανάγκη να αυξήσω τον αποθηκευτικό χώρο σε ένα lvm logical volume.
Για όσους δεν το γνωρίζουν το LVM είναι το ακρωνύμιο των λέξεων Logical Volume Management το οποίο μας παρέχει ένα εναλλακτικό τρόπο οργάνωσης του διαθέσιμου αποθηκευτικού χώρου. Παραδοσιακά ο αποθηκευτικός χώρος ενός ή περισσότερων σκληρών δίσκων χωρίζετε σε partitions τα οποία γίνονται mount σε κάποιο directory στο file system. Με το LVM τα partitions ή γενικότερα οποιοδήποτε block device (physical volumes στην ορολογία του LVM) οργανώνονται μαζί σε ένα volume group και πάνω σε αυτό δημιουργούνται τα logical volumes τα οποία εν τέλη γίνονται mount σε κάποιο path στο filesystem όπως τα παραδοσιακά partitions. Στο volume group μπορούν να προστεθούν οποιαδήποτε στιγμή νέα physical volumes αυξάνοντας τον διαθέσιμο αποθηκευτικό χώρο ο οποίος με την σειρά του μπορεί να αποδοθεί σε οποιοδήποτε logical volume. Αυτό και μόνο το χαρακτηριστικό δίνει τεράστια ευελιξία στον sysadmin στην διαχείριση του χώρου. Ενώ παραδοσιακά ο επιπλέον αυτός αποθηκευτικός χώρος θα έπρεπε αναγκαστικά να γίνει mount σε κάποιο νέο path στο filesystem τώρα με το LVM μπορούμε απλά να αυξήσουμε τον χώρο του ήδη υπάρχον logical volume. Αρκετά όμως με την θεωρία.
Σε προηγούμενο άρθρο είχαμε δει πως μπορούμε να εντοπίζουμε αρχεία στο file system του συστήματος κάνοντας χρήση της εντολής find. Στο σημερινό άρθρο θα δούμε πως μπορούμε να εντοπίζουμε αρχεία τα οποία είναι «ανοιχτά» αυτήν την στιγμή από κάποιο process του λειτουργικού μας συστήματος. Ή εντολή που θα χρησιμοποιήσουμε είναι lsof της οποίας το όνομα προέρχεται από τη σύντμηση των λέξεων list open files. Όπως και με την find η lsof μπορεί να εντοπίσει regular files, directories, block special files, character special files, executing text references, libraries, streams ή network files.
Στα filesystems ext3 και ext4 ένα μέρος της χωρητικότητας του δίσκου δεσμεύεται από το ίδιο το filesystem σαν ένα μέτρο ασφαλείας. Στην επίσημη τεκμηρίωση οι λόγοι που αναφέρονται είναι η αποφυγή του κατακερματισμού (fragmentation) του fileystem καθώς και να μπορούν κάποιες διεργασίες να συνεχίσουν την εκτέλεση τους ακόμα και όταν έχει εξαντληθεί η διαθέσιμη χωρητικότητα του αποθηκευτικού χώρου. H default ρύθμιση είναι να δεσμεύεται το 5% του χώρου. Σε κάποιες περιπτώσεις (π.χ όταν το partition είναι αρκετά ΤΒ, πράγμα διόλου απίθανο για τα σημερινά δεδομένα) μπορούμε να μειώσουμε τον αριθμό των blocks που έχουν γίνει reserved από το filesystem ώστε να ανακτήσουμε μέρος από τον «χαμένο» χώρο. Να σημειώσουμε ότι η μείωση των reserved blocks σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να θεωρείτε ως λύση σε περιπτώσεις που απλά ξεμένουμε από χώρο 😉
Σίγουρα θα έχετε ακούσει την έκφραση «Τα πάντα στο Unix είναι αρχεία». Το ίδιο ισχύει και στο Linux σαν γνήσιος απόγονος του Unix. Δεν θα μπορούσε λοιπόν να λείπει από το λειτουργικό σύστημα μια εντολή που θα μας βοηθά να εντοπίζουμε αρχεία. Η εντολή αυτή είναι η πανίσχυρη find η οποία μας επιτρέπει να εντοπίζουμε αρχεία και καταλόγους με διάφορα κριτήρια καθώς επίσης και να εκτελούμε διάφορες ενέργειες στα αποτελέσματα της αναζήτησης. Ας δούμε μερικά παραδείγματα:
